“Gözlerim açılsa Erdoğan’ı görmek isterim”
Ammar Atiyye, evini, köyünü ve birçok sevdiğini 40 yıllık Baas diktasının iktidar hırsına kurban verdikten sonra Türkiye’ye kaçabilen yüzbinlerce Suriyeliden biri. Gerçek Hayat Dergisi, doğuştan görme engelli olan Ammar’ın Suriye’den Türkiye’ye uzanan hik
Ankara'nın, tamamına yakını Suriyeli mültecilerle doldurulmuş kentsel dönüşüm nedeniyle yıkılacak olan bir gecekondu mahallesinde oturan Ammar Atiyye, henüz 13 yaşında.
Dört kızı ve 3 oğlu olduğunu söyleyen Ammar'ın babası Mahmud Atiyye, Ostim'de bir tamircide çok düşük bir maaşla işe başlamış. Evin 17 yaşındaki oğlu Muhammed de tıpkı Ammar gibi %90 oranında görme engelli. İki kardeşin mevcut durumundan dolayı evin birçok ihtiyacını 9 yaşındaki Ahmed yükleniyor. Anne Sümeyye Hanım da eski dikiş makinasıyla Suriye usulü elbise dikerek aile bütçesine katkıda bulunuyor.
Baba Mahmud Atiyye, savaş öncesi Lübnan ve Ürdün'de bazı hastanelerde çocuklarını tedavi ettirmek için girişimlerde bulunduğunu ancak maddi imkansızlıklar nedeniyle sonuç alamadığını söylüyor.
Hayali inşaat mühendisi olmak
Ammar ve Muhammed oturdukları semte yakın bir Kur'an kursunda kabartmalı Kur'an elifbası ile Kur'an öğreniyorlar. Her ikisinin de isteği normal bir okula devam edebilmek. Ammar, okuyup inşaat mühendisi olmak istiyor. Muhammed'in rüyalarını ise büyük bir İslam âlimi olmak süslüyor.
Ammar ve Muhammed'in görebilme ihtimali var
Çok da zor olmayan bir ameliyatla Ammar ve abisinin görebilmesi mümkün. Ancak maddi imkânsızlar nedeniyle ailenin bu masrafı karşılaması çok zor. Ammar, eğer bir yardım eli uzanır, gözleri açılırsa güvenle Türkiye'de yaşamasını sağlayan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ı görmek istediğini söylüyor.
