94 saat boyunca idrarını içerek hayatta kaldı...

94 saat boyunca idrarını içerek hayatta kaldı...

Türkiye'yi sarsan acı depremde mucize bir kurtuluş yaşandı. 94 saat boyunca enkaz altında kalan 17 yaşındaki genç nasıl hayatta kaldığını anlattı.

7.7 ve 7.6 büyüklüğünde peş peşe gelen depremlerin ardından Kahramanmaraş başta olmak üzere Türkiye'nin 10 ilini etkileyen büyük depremde sağ kurtulan 17 yaşındaki Adnan Muhammet Korkut yaşadıklarını anlattı.

Korkut 94 saat sonra enkazdan sağ olarak yürüyerek çıkartıldı. 5 gün boyunca bodrum katta bir alanda bir masanın bulunduğu bölümde bulunan Adnan Muhammed Korkut, 5 gün boyunca burada kurtarılmayı bekledi. Enkazdaki kurtarma çalışmalarını bulunduğu yerden takip eden, hatta kepçe girdiğinde odanın izinde yer değiştirip kendini korumaya çalışan Adnan Muhammed Korkut, sesini 94 saat sonra duyurdu. AFAD ekipleri sesin ardından harekete geçti.

2-1676010250.webp

İDRARINI İÇEREK HAYATTA KALDI

Oğlunun ses verdiğini öğren baba Mehmet Korkut ise bu müjdeli haberi alınca enkazın önünde secdeye kapanıp dua etti. Yaklaşık yarım saatlik bir çalışmanın ardından yeri tespit edilen Adnan, içeri uzatılan kıyafeti alıp enkazdan adeta yürüyerek çıktı. AFAD, polis, sağlık ekipleri ve enkaz başında bekleyen vatandaşların "Adnan" tezahüratları altında enkazdan çıkan genç, ambulansa alındı. Adnan, "İyiyim, kendi tuvaletimi yapıp içerek hayatta kaldım. Hayatta durabildim Rabbimin sayesinde. Sadece sizin gelmenizi bekledim, tek başıma, siz de geldiniz Allah'a çok şükür. Aşağı da köpeğim de vardı, sesi geliyordu" dedi.

1-1676010255.webp

FACİAYI ANLATTI

Salonda yatarken depremin olmasıyla enkaz altında kaldığını ifade eden Adnan Muhammet Korkut, şöyle konuştu:

Üşümemek için üzerime battaniyeyi aldım. Hayatta kalmak için kendi idrarımı içtim. Annemin yetiştirdiği çiçeklerin parçaları vardı, onu yedim. Ayaklarım da donuyordu. Bir parça kıyafet buldum. Ayağıma çorap yaptım. Süreyi öyle geçirdim. Bulunduğum alan evin salonu ama dirseğimle elimin boşluğu arasında. Diz üstü yürüyemiyordum, asker yürüyüşü yaptım. O şekilde hayatta kalmaya çalıştım. Telefonumu kaybetmiştim ilk başta. 6 saat sonra alarm çaldı. Telefonu elime aldım. Şebeke çekmiyordu. Şebekenin çekmesi için taşların içinde mücadele ettim. 25 dakikada alarm kurdum ki yardım gelirse duysunlar ve uyuyup kalmayayım. Şarj ikinci günü bitti. Çaresizce AFAD’ı bekledim.

"DUA ETTİM HEP"

Dışarıdan çığlık sesleri geliyordu. Köpeğim vardı küçük, onun sesi geliyordu. Onların sesi bana geliyor, benimkisi gitmiyordu. Sadece yardım bekledim. O an Rabbimden istedim. Rabbimi dilimden düşürmedim. Çıkmak için dua ettim hep. Kendini çaresiz hissediyorsun, her şeyin boş olduğunu hissediyorsun. Yardımı tek AFAD’dan bekledim. Annemle babam kardeşlerim yaşıyor mu, bunun stresi de üzerimdeydi. Kendimi yırttım. Namaz kılmaya çalıştım. Vakit geçmiyordu ilahi okudum. Elimde değnek parçası vardı. Tavana vura vura sesimi duyurmaya çalıştım. 4. gününde AFAD ekibi sağ olsun yardıma geldi. Ondan dolayı onlara da teşekkür ediyorum. Allah kimsenin başına vermesin.

"ÇİÇEKLERİ YEDİM"

Annemin yetiştirdiği çiçeklerden biraz yedim. Karnımı doyururum diye. Suyu da kendi idrarımla yetinmeye çalıştım. Ekiplerin bana ulaştığı an sesimi son bir defa kullanmaya çalıştım. Günleri takip ediyordum. ‘Rabbim bugün cuma akşamı olacak, Rabbim güzel haber’ diye dua ettim. Yanımdan bağırış sesleri geliyordu. Elimdeki sopayı tavana vura vura kırdım. Can havliyle bir şeyler yapmaya çalıştım. Ekipler seslerini bana ulaştırdılar. Yerim belli olmadığı için kıramadılar. Ekipler üzerimdeydi. Beni biliyorlar ama sesimi duyamıyorlardı.

"SADECE SU İSTEDİM"

Sonra baktım uzaktan bir delikten bir ışık geldi. Adnan dediler. Neredesin dediler. Yaşıyorum dedim. Dediğimiz yere gelebilecek misin dediler. Sonra 5 saat bekledim. Ondan sonra kendi çabalarımla çıktım, öyle oldu. Çıkar çıkmaz sadece su istedim. Suya çok ihtiyacım vardı. Annem bana güzel bir yemek yapar, teyzemlere gideriz güzel bir yemek yeriz diye. Galatasaraylıyım. Biraz fanatiğim. Benim pazartesi günü öğlen uçağım vardı. Eskişehir’e gidecektim. Eskişehir’e transfer olacaktım. Hayal kırıklığına uğradım. AFAD, GASKİ ekibine teşekkürlerimi sunuyorum.

Anne Pakize Korkut ise gözyaşları içinde oğluna sarılarak, “Rabbim bize bağışladı. Allah depremin altındakilere de yardım etsin. Çok bekledik ama mutlu sonla bitti.” ifadelerini kullandı.

Kaynak:Haber Kaynağı