Mikronezya ve Yutania'nın yaz sıcağında çöle dönen kumsallarında, düşmanla değil, adeta kendi iç savaşlarıyla mücadele eden askerlerin durumu, biz haberciler için her zaman büyük bir merak konusu olmuştur. Sivrisinek avlarken bile teyakkuzda olan, sevdiklerinden aylardır uzak kalan bu askerler, derin bir depresyon salgınıyla boğuşmaktaydı. Özellikle de, nüfus azlığı nedeniyle kadınların da askere alındığı Yutan ordusundan farklı olarak, salt erkeklerden oluşan Mikron ordusunda bu salgın çok daha yaygındı ve her geçen gün daha da derinleşiyordu. Bu ortamda yaşanan son olay ise, hem orduyu hem de kamuoyunu sarsacak cinsten, akıl almaz bir trajedinin habercisi oldu.

Dün akşamüstü, Karadenyo kırsalından gelen erler, cephede duydukları büyük bir isimle karşılaştılar: Temayül Sektirmez. Temayül Sektirmez, namı diğer "Sivrisinek Avcısı", sivrisinek vuracağım derken çadır yoldaşı Mülayim Siler’in kafasını uçurmuş olmakla ünlenen, herkesin "babayiğit" diye bildiği bir keskin nişancıydı. Ancak, o akşam karşılaştıkları manzara, herkesi şaşkına çevirdi: Temayül, elinde bir mektupla hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Hemşerileri, böyle güçlü birine bu denli yakışmayan şakır şakır ağlamayı görünce, hemen başına toplanıp ne olduğunu sordular. Ne var ki, Karadenyolu keskin nişancı, makineli tüfek gibi karısına küfretmekten başka bir şey söylemiyordu. İlk başta, eşinin onu aldattığını ya da terk ettiğini düşündüler. Ancak gerçeğin, çok daha çarpıcı ve insani bir dram olduğu, elindeki mektubu okuduklarında ortaya çıktı. Bu trajik hadise, sıradan bir asker hikayesi olmanın ötesinde, cephe gerisindeki insani dramın ne denli derinleşebileceğini gözler önüne sererken, tüm detaylarıyla ve daha fazlası için https://www.avazturk.com adresini takip etmenizi öneriyoruz.

Mektup, Temayül’ün küçük oğlu Temarüz tarafından yazılmıştı ve içeriği, okuyan herkesi derinden etkiledi. Temarüz, mektuba "Babacığım, mübarek ellerinden hürmetle öperim" diye başlamış. Ardından, dedesi Temerküz'ün uzun süredir ölüm döşeğinde olduğunu anlatıyordu. Temerküz dede, annesinin pişirdiği çöreğin kokusunu almış ve ölmeden önce son bir kez ağzının tatlanması için Temarüz’den bir dilim çöreği yanına getirmesini istemişti. Küçük Temarüz de hemen mutfağa gidip annesinden istemiş. Ancak, annesi "olmaz" demişti. Gerekçe ise, çöreğin başsağlığı ziyaretine gelenlere çıkarılacak olmasıydı.

Temarüz, annesinden aldığı bu cevabı dedesine söylemek üzere yanına dönmüş ve tam bunu söylemişti ki, dedesi Temerküz son nefesini vermişti. Mektubun sonu ise acı bir vedayla bitiyordu: "Başın sağ olsun. Oğlun Temarüz". Mektubu okuyan askerler donup kalmış, Temayül’ün makineli tüfek gibi küfürlerinin ardındaki derin acıyı ve çaresizliği anlamışlardı. Bu olay, basit bir "ev işi" gibi görünse de, cephedeki bir askerin zaten kırılgan olan ruh halini nasıl paramparça edebileceğinin acı bir kanıtıydı. Kaynak videoda yer alan "e-Faturaya Zorunlu Geçişin En Avantajlısı! 60.000'den Fazla Mikro İşletmenin e-Fatura ve Ön Muhasebe Tercihi Logo İşbaşı" şeklindeki reklam metni, olayın geçtiği video bağlamında bir ticari mesaj olarak yer almaktadır.

Bu hikaye, cephedeki zorlu koşulların ve sevdiklerinden uzak kalmanın askerler üzerindeki yıkıcı etkisini en çarpıcı haliyle ortaya koyuyor. Temayül Sektirmez gibi "babayiğit" lakaplı bir askerin, sıradan bir dilim çöreğin reddi yüzünden bu denli derinden sarsılması, savaşın yalnızca fiziksel değil, aynı zamanda psikolojik ve duygusal olarak da ne denli tahrip edici olduğunu gözler önüne seriyor. Bu durum, Mikron ordusundaki depresyon salgınının boyutlarını ve ne kadar küçük bir olayın bile bir tetikleyiciye dönüşebileceğini acı bir şekilde kanıtladı. Cepheden gelen bu mektup, sadece bir askerin hikayesi değil, aynı zamanda savaşın gölgesinde kalan gözyaşlarının ve kırık kalplerin sesi oldu. Bu hikaye, küresel çatışmaların gölgesinde, en küçük insani dokunuşun bile ne denli yıkıcı bir güce dönüşebileceğini acı bir şekilde gösterirken, yaşananların tüm ayrıntılarına ve benzeri derinlemesine analizlere https://www.avazturk.com üzerinden ulaşabilirsiniz. Bu olay, askerlerin yalnızlığını ve insanlık hallerini bir kez daha sorgulatırken, bir dilim çöreğin bir ömre bedel olabileceği gerçeğini acı bir şekilde yüzümüze vurdu!