Japonya’nın yapmış olduğu “Pearl Harbor” baskınının intikamını almak isteyen ABD, Japonya’ya atom bombası atarak hem Sovyetlere gözdağı vermek hem de Japonya’nın kayıtsız şartsız teslim olmasını hedefledi.

Amerika Birleşik Devletleri, 6 Ağustos 1945 tarihinde “Little Boy”(küçük çocuk) adlı Uranyum tipi bombayı “Enola Gay” adlı B-29 savaş uçağıyla Hiroşima kentine attı. Atom bombası ilk atıldığında görülen ilk şey, gözleri kör eden bir ışık süzmesiydi ve 300.000 santigrat derecedeki alev fırtınası saatte 1800 km hızla, 3 km çapındaki alanda her şeyi yakıp kül etti. Bu patlama 70.000 kişinin hayatına neden oldu. Bir hafta boyunca şehre asit yağdı. İki ay içerisinde radyasyon nedeniyle 70 bin insan daha hayatını kaybetti. 60 bin kişi de 5 yıllık süre içerisinde vefat edince Hiroşima’nın bilançosu ilk beş yılda 200 bin insanın ölümü, on binlerce insanın sakat kalması oldu.

9 Ağustos 1945’de ABD uçakları ikinci atom bombasını bırakmak üzere havalandılar. Bu sefer hedef Kokura kentiydi. Ancak uçaklar bu şehrin üzerine geldiklerinde havanın bulutlu olması ve şehri bomba dumanlarının kaplamasından dolayı Nagazaki’ye yöneldiler. Dağlık bir coğrafyada yer alan bu şehir askeri açıdan zorlu bir hedefti. Kokura ve Hiroşima düz platolarda yer alan şehirlerken, Nagazaki derin bir vadinin dibindeydi.

ABD, Nagazaki kentine Fat Man (şişman adam) adı verilen Plütonyum-239 tipi atom bombasını attı. Atom bombasının atılmasından sonra 240 bin olan nüfusun 74 bini öldü. Nagazaki, kırsal ve dağlık bir yer olduğu için Hiroşima’ya oranla daha az kayıp verdi.

 MUHAMMED YENİGÜL/ AVAZTÜRK