Bodrum, Türkiye'nin en gözde turizm cennetlerinden biri olarak bilinir; masmavi denizleri, lüks villaları ve ünlü plajlarıyla her yıl milyonlarca ziyaretçiyi kendine çeker. Ancak bu parlak imajın arkasında, son aylarda sessizce yükselen bir fırtına var: emlak rayiç bedellerindeki astronomik artışlar. Vatandaşlar, yıllardır ellerinde tuttukları araziler için beklenmedik vergi faturalarıyla karşı karşıya kalıyor. Bu durum, sadece zengin mülk sahiplerini değil, emeklileri, mirasçıları ve sıradan aileleri de derinden etkiliyor. Peki, bu artışlar nasıl başladı ve neden Bodrum gibi bir yer bu kadar sert vuruldu? Hikaye, hükümetin ülke genelinde uyguladığı rayiç bedel güncellemeleriyle başlıyor, ama Bodrum'da işler bambaşka bir boyuta evriliyor.

Bu makale devam ediyor; çünkü vergi artışlarının yarattığı dalga, belediye salonlarından mahkeme koridorlarına kadar uzanıyor. Yerel yetkililer, appraisal komisyonlarının kararlarını tartışırken, vatandaşlar kara kara düşünüyor: "Bu vergileri nasıl ödeyeceğiz?" diye soruyorlar. Bodrum Belediyesi'nin son toplantılarında, CHP'li Belediye Başkanı Tamer Mandalinci'nin önderliğinde konu masaya yatırıldı. Mandalinci, rayiç bedellerin gözden geçirilmesi gerektiğini vurguladı, ancak bu sözler henüz somut bir eyleme dönüşmedi. Öte yandan, eski belediye başkanları ve yerel liderler de seslerini yükseltiyor. Örneğin, eski Gümüşlük Belediye Başkanı Mehmet Tire, artışların yüzde 900'lere vardığını belirterek, "Köylüler bu bedelleri ödemekte imkansız durumda kalıyor" diyor. Bu ifadeler, sadece bir şikayet değil; bir isyanın ilk kıvılcımları gibi.; zira bu vergi dalgasının kökenleri, 2025 yılında belirlenen ve 2026-2029 dönemini kapsayan ulusal emlak vergisi düzenlemelerine dayanıyor. Maliye Bakanlığı'nın genelgesine göre, rayiç bedeller her dört yılda bir güncelleniyor ve bu seferki artışlar rekor seviyelerde. Bodrum'da bazı bölgelerde metrekare fiyatları 5-8 katına çıkmış durumda. Bu, özellikle parsellenmemiş araziler için büyük bir sorun yaratıyor. Düşünün: Ekilmeye uygun olmayan, taşlık ve yol olmayan araziler bile "arsa" olarak sınıflandırılıyor. Vatandaşlar, atalarından kalan mirasları satmak zorunda kalma korkusuyla yaşıyor. Bir emekli anne, "Emekli maaşım 16 bin TL, ama tarlamın rayiç bedeli 350 bin TL'ye fırladı" diye anlatıyor sıkıntısını. Bu tür hikayeler, Bodrum'un sadece turistler için değil, yerel halk için de bir mücadele alanı haline geldiğini gösteriyor.

Bu hikaye daha da derinleşiyor; çünkü vergi artışları sadece bireysel dramlarla sınırlı kalmıyor. Yerel ekonomi de etkileniyor. Bodrum Ticaret Odası'nın duyurularına göre, 2025/1 sayılı Emlak Vergisi Kanunu İç Genelgesi, asgari metrekare birim değerlerini belirliyor ve bu değerler tapu harçlarından değerli konut vergilerine kadar her şeyi etkiliyor. Uzmanlar, artış oranlarının yüzde 1200'lere ulaştığı bölgelerde mülk sahiplerinin toplu dava hazırlıklarında olduğunu belirtiyor. Muğla genelinde binlerce kişi vergi mahkemelerine başvurmayı planlıyor. Eski Bodrum Belediye Başkanı Mehmet Ülküm, "En büyük sıkıntı parsellenmemiş arazilerde çıkacak. Dededen kalan boş arazilere gelen vergiler insanları üzecek" diyerek uyarılarda bulunuyor. Bu uyarılar, bir yandan hukuki mücadeleleri tetiklerken, diğer yandan sosyal medyada ve yerel toplantılarda yankı buluyor.

Makale devam ediyor; heyecan verici kısım ise vatandaşların kişisel hikayelerinde gizli. Ümran Özdemir gibi bir emekli, iki çocuğuyla geçinmeye çalışırken, denizden uzak, taşlık bir tarlası için gelen vergi faturasıyla sarsılıyor. Özdemir, "Bu tarladan hiçbir gelir elde etmiyoruz. Dağın başındaki arazime bu parayı nasıl ödeyeceğim?" diye soruyor. Benzer şekilde, 21 dekarlık bir arazi sahibi, yüzde 5 imarlı olmasına rağmen 15 milyon TL vergiyle yüzleşmek zorunda kalıyor. Bu örnekler, vergi sisteminin adaletsizliğini gözler önüne seriyor. Belediye yetkilileri, komisyonların kararlarını savunurken, vatandaşlar "Bu, bize 'Satın ve gidin' mesajı mı?" diye isyan ediyor. Hukuki yollar gündemde, ama dava masrafları ve bilirkişi ücretleri yeni bir yük getiriyor. Bodrum'da bu konu, sadece bir mali mesele olmaktan çıkıp, toplumsal bir krize dönüşüyor.

Bu anlatı daha fazla detayla zenginleşiyor; çünkü artışların geleceği de karanlık. Uzmanlara göre, yıllık yeniden değerleme oranlarının yarısına göre ayarlanan vergiler, 2029'a kadar zirveye ulaşacak. Bu, Bodrum'un dağlık bölgelerindeki uncultivated araziler için sürekli bir tehdit anlamına geliyor. Yerel haber kaynakları, rayiç bedellerin piyasa gerçekleriyle uyuşmadığını vurguluyor. Örneğin, 3 km denizden uzak bir plot için 2.4 milyon TL vergi hesaplanıyor. Vatandaşlar, "Boş arsaların vergilendirilmesinde 6 birim artış, konutlarda 2 birim... Bu ne demek?" diye soruyor. Belediye avukatlarının devreye girmesi çağrıları yükseliyor, çünkü bireysel davalar pahalı ve yorucu. Bu süreç, Bodrum'un turistik yüzünün altında yatan gerçek mücadeleleri aydınlatıyor.

Makale devam ediyor; gerilim artarken, asıl soru şu: Bu vergi yükü, Bodrum'u kimler için yaşanmaz hale getiriyor? Miras arazilerini elinde tutmaya çalışan aileler mi yoksa yeni yatırımcılar mı kazanacak? Yerel liderler, komisyonların kararlarını revize etmek için baskı yapıyor, ama zaman daralıyor. Sosyal medyada paylaşılan hikayeler, bu isyanın yayıldığını gösteriyor. Bir postta, "Dağ başına 2 milyonluk vergi" başlığıyla paylaşılan makale, binlerce görüntülenme alıyor. Vatandaşlar, "Hukuki yollara başvurmaktan başka çaremiz yok" diyor. Bu, sadece Bodrum'la sınırlı kalmayabilir; Muğla genelinde benzer artışlar, ülke çapında bir tartışmayı tetikliyor.

Sonuçta, bu vergi kabusu Bodrum'da doruk noktasına ulaşıyor: Dağın zirvesinde, yol olmayan, taşlık bir arazi için tam 2 milyon TL'yi aşan vergi faturası! Evet, yanlış okumadınız; 73 bin metrekarelik bir alan için 2026'da 2.195 milyon TL vergi hesaplanıyor. Bu rakam, Ümran Özdemir gibi sıradan vatandaşları çaresiz bırakıyor ve "Satmaktan başka çare yok mu?" sorusunu gündeme getiriyor. Bodrum'un geleceği, bu tür artışlarla şekillenirken, vatandaşlar adalet arayışında. Hikaye burada bitmiyor; mücadele devam edecek gibi görünüyor.