Kur'an-ı Kerim, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'e (s.a.v.) vahiy yoluyla parça parça indirildikten sonra, sahabeler tarafından ezberlenmiş ve çeşitli malzemelere yazılmıştır. Ancak Kur'an'ın ilk kez bir kitap (mushaf) haline getirilmesi, Hz. Peygamber'in (s.a.v.) vefatının ardından gerçekleşen önemli bir tarihi olaydır.

Kur'an-ı Kerim'i ilk kez kitap haline getirme görevini üstlenen sahabe, Halife Hz. Ebubekir'dir (r.a.).

Peygamber Efendimiz'in (s.a.v.) vefatından sonra meydana gelen Yemame Savaşı'nda çok sayıda hafız sahabenin şehit olması, Kur'an ayetlerinin kaybolma veya unutulma riskini beraberinde getirmişti. Bu durum üzerine Hz. Ömer (r.a.)'in ısrarlı tavsiyesiyle, dönemin halifesi Hz. Ebubekir (r.a.), Kur'an ayetlerinin bir araya getirilerek mushaf haline getirilmesine karar verdi.

Bu hayati görevi ise genç, zeki ve vahiy kâtibi olan Zeyd bin Sabit (r.a.)'e verdi. Zeyd bin Sabit (r.a.), o güne kadar çeşitli malzemelere yazılmış ve hafızaların derinliklerinde saklanan Kur'an ayetlerini titizlikle bir araya getirerek, Kur'an-ı Kerim'i ilk defa yazılı olarak tek bir cilt (mushaf) halinde topladı.

Kur'an-ı Kerim'i Kim Çoğalttı?

Kur'an-ı Kerim'in çoğaltılarak farklı İslam beldelerine yayılmasını ve standartlaştırılmasını sağlayan sahabe ise Halife Hz. Osman bin Affan'dır (r.a.). Zamanla farklı bölgelerde Kur'an'ın farklı lehçelerle okunmaya başlanması üzerine ortaya çıkan karışıklıkları gidermek amacıyla Hz. Osman (r.a.), Hz. Hafsa'da bulunan ilk mushafı esas alarak bir komisyon kurdu. Zeyd bin Sabit (r.a.) başkanlığındaki bu komisyon, Kureyş lehçesi esas alınarak yeni mushaflar hazırladı ve bu nüshalar İslam coğrafyasının önemli merkezlerine gönderildi. Farklı lehçelerde yazılmış olan diğer nüshalar ise toplatılarak imha edildi. Böylece günümüzde elimizde bulunan Kur'an mushafı, Hz. Osman (r.a.)'ın hazırlattığı bu standart nüshaya dayanmaktadır.